Lisa Doeland is docent aan zowel de Radboud Universiteit als de Universiteit van Amsterdam, waar ze onderwijs geeft over ethiek en contemporaine kwesties, zoals afval, ecologie, het Antropoceen en apocalyptiek. Ze heeft een achtergrond in zowel de literatuurwetenschap als de filosofie, en heeft een zwak voor het unheimische, het monsterlijke en de figuur van de detective. Haar onderzoeksgebieden zijn kritische theorie, psychoanalytische theorie, deconstructiedenken en objectgeoriënteerde theorieën zoals ANT, OOO en new materialism, en (duistere) ecofilosofie. In haar promotieonderzoek richt ze zich op de verschillende en vreemdsoortige manieren waarop we bezeten raken door dingen die we “afval” noemen en laat ze zien hoe die ons in staat stellen om kritisch te reflecteren op de Moderniteit en vooral: de schaduwzijde daarvan. Voortbordurend op het werk van (onder meer) Jacques Derrida volgt ze wat ze het “afvalspook” noemt en stelt een “spokologie” van het afval voor, dat ons dwingt om opnieuw de vraag naar het zijn (ontologie) te stellen – zijn is spoken en bespookt worden – en kritisch te reflecteren op (eco)moderne mythes en fantasieën, zoals die van recycling zonder restjes binnen een circulaire economie.