Cristina Ampatzidou is hoofd programmering bij AFFR en selecteerde hoogstpersoonlijk festivalfavoriet Universal Language voor de AFFR screening tijdens RA Maand ’25: een film die zich afspeelt in een besneeuwd Winnipeg dat ook Teheran zou kunnen zijn, met de meest alledaagse architectuur als achtergrond; een absurdistisch en eigenzinnig portret van een vreemde smeltkroes, waar we op onironische wijze het belang van gemeenschap voor een stad leren te zien; en bovenal een verhaal over vriendelijkheid, in een tijd waarin verdeeldheid de boventoon voert, Kortom, dé film die je nu nodig hebt.
Waarom koos de redactie van AFFR voor Universal Language? Wat maakt de film urgent?
Universal Language is in de basis een film over menselijke relaties, en over hoe die relaties de basis vormen van iedere gemeenschap. We leven in een tijd waarin ons collectieve vermogen om voor elkaar en voor de wereld te zorgen, op zijn zachts gezegd nogal op de proef wordt gesteld. En daarom is deze film in mijn optiek zo belangrijk: omdat ze je eraan herinnert dat vertrouwen, vriendelijkheid en humor van fundamenteel belang zijn, en dé manier om met kleine en grote uitdagingen om te gaan. Zodra je als kijker gewend bent aan de vervreemdende setting van film – een stad die een mix is tussen Winnipeg en Teheran – zie je wat echt universeel is: menselijke verbondenheid.
Wat is de link met architectuur en de RA maand?
Het RA maand-thema van dit jaar, Citymaking Together, laat zien hoe we steden kunnen bouwen die inclusief, veerkrachtig en Parijsbestendig zijn. De klimaatdoelen van Parijs zijn echter meer dan een afvinklijstje met technische oplossingen, maar bieden ook een aanleiding om na te denken over de manier waarop we leven en samenleven. Universal Language speelt hierop in en laat zien hoe de gebouwde omgeving relaties tussen mensen vormt én weerspiegelt. Zo wordt een stad met de meest alledaagse brutalistische architectuur en wijken als ‘Beige’ en ‘Grijs’ een podium van verbinding; zoals filmmaker Matthew Rankin in een interview al zei: ‘Er is iets moois aan de saaie gebouwen van Winnipeg […] Maar toch saai op een grappige manier.’
Wat spreekt je er persoonlijk in aan? Waarom moeten mensen de film absoluut gaan zien?
Universal Language is een van die zeldzame films die zowel diepzinnig als lichtvoetig zijn. De film is grappig, warm en – en dat vond ik het meest opvallend – laat zien hoe ons dagelijkse leven onlosmakelijk verbonden is met de ruimtes waarin dat leven zich afspeelt. In 2024 won de film niet alleen verschillende internationale prijzen, maar ook de allereerste publieksprijs van de Quinzaine des Cinéastes in Cannes – en dat komt volgens mij omdat de film raakt aan iets diep menselijks. Universal Language gaat over vriendelijkheid en dat is, in een wereld en een tijd die extreem verdeeld aanvoelen, absoluut radicaal. Als je optimisme en vertrouwen in de mensheid ook wel een boost kunnen gebruiken, mis deze film dan niet!
